Buziak? Nie!

Sprawdzałam na czterolatce w gabinecie (ostatnio) i faktycznie działa ta książka.

Często zdarza się, że dorośli nie szanują granic, które próbują wyznaczyć im dzieci. Mowa tu nie tylko o obcych - takie sytuacje zdarzają się w trakcie rodzinnych spotkań. Czas z tym skończyć! Ta książka pokaże dzieciom (i przypomni rodzicom), że dzieci mają prawo mówić „NIE!

W końcu! W końcu ktoś wydał taką książkę! Pokazuje dzieciom, że mają prawo mówić „nie” w niekomfortowych sytuacjach. Pokazuje rodzicom, że mają obowiązek szanować granice oraz tzw. integralność cielesną dzieci. To bardzo ważna lekcja.

O ile nie mam problemu z ustaleniem adresata tej obrazkowej książki interwencyjnej, o tyle mam wątpliwości, czy dziecko będzie miało okazję zetknąć się z nią gdzieś jeszcze poza gabinetem psychologa lub pedagoga szkolnego. Temat jest poważny, bo dotyczy stawiania przez dziecko granic i prawa do samodzielnego zarządzania własną cielesnością. Tutaj punktem wyjścia jest (nie taki) niewinny buziak.

Bez dwóch zdań jakoś nie idzie nam bycie asertywnym w kwestii buziaków, a dzieciaki to już całkiem mają pod górkę. Jak nie "i co się mówi?", to "nie wstydź się, przywitaj się, daj buzi". To chyba jedna z gorszych chwil dzieciństwa. Oczywiście większość z nas w dorosłym życiu zazwyczaj wspomina takie sytuacje ze śmiechem, ale kiedy jest się dzieckiem to wesoło wtedy nie jest. Książka "Buziak? Nie!" w prosty i jasny sposób przekazuje dzieciom, że nie muszą godzić się na coś co narusza ich strefę komfortu.

To książka pokazująca dzieciom, że mówienie „nie” w niekomfortowych sytuacjach jest ważne. Jestem przekonana, że po wspólnym przeczytaniu historii Leosia, także dorośli wyciągną z niej wnioski i przestaną zmuszać dzieci do niechcianych buziaków. Nie rób drugiemu co tobie niemiłe.

Pierwszym miejscem, w którym dziecko uczy się stawiać granice, uczy się dbać o intymność, uczy się, że jego intymność wymaga szacunku jest DOM.

Jako mama dziecka, które od maleńkości wycierało wszystkie buziaki, jakby zostawiały na policzku trujące substancje – mówię: TAK! Jak dobrze, że ktoś wreszcie wydał taką książkę! Powinna się znaleźć w każdym domu, ale nie dla dzieci, które zazwyczaj doskonale potrafią zaznaczać swoje granice. Trzeba, żeby przeczytały ją ciocie, babcie, wujkowie i inni dorośli, którzy są głusi na dziecięce NIE. Razem z Leosiem powiedzmy STOP niechcianym buziakom!

Błyskotliwie opisana historia Leosia, który (jak wiele dzieci) nie lubił całusów od cioci, wujka i babci. Na szczęście Leoś znalazł sposób, by pokazać, że bycie całowanym na siłę nie należy do przyjemności. Książka dla wszystkich nielubiących buziaków od bliższych i dalszych dorosłych w swoim życiu.